Псіхалогія асобы. Існуе мноства азначэнняў паняцця асобы і яе структуры. Але, калі абагульніць некаторыя з іх, то выходзіць, што асоба - гэта сукупнасць індывідуальных уласцівасцяў і сацыяльных рыс, а таксама адносін і дзеянняў у грамадстве, якія складваюцца ў працэсе выхавання чалавека. У структуру асобы, як яе складнікі кампаненты, уваходзяць тэмперамент, характар, запатрабаванні, матывы, інтарэсы, мэты, здольнасці, светапогляд, узровень дамаганняў, самаацэнка. Цэнтральным утваральным можна вылучыць самаацэнку, бо менавіта яна вызначае стаўленне чалавека да самога сябе і ўласных здольнасцяў, магчымасцяў, гэта значыць унутраным і вонкавым якасцям, так і вызначае стаўленне да іншых людзей.
Тэмперамент і характар вызначаюць самога чалавека і яго актыўнасць, жыццёвы тон. А матывы, запатрабаванні, мэты і інтарэсы - вектар руху. Такім чынам, выходзіць, што кампаненты структуры асобы, можна разбіць на ўнутраныя псіхалагічныя і вонкавыя сацыяльныя. І дамінуючую ролю адыгрывае менавіта сацыяльны бок, так мы не можам жыць па-за соцыумам. Асоба як аб'ект для даследаванняў з'яўляецца надзвычай складаным і шматгранным. Асоба індывідуальная, цяжка вытлумачальная. Да гэтага часу не існуе той тэорыі асобы, якая змагла б даць адказы на ўсе пытанні ці разгледзець асобу ў цэлым. Кожная тэорыя разглядае асобу скрозь прызму нейкага вузкага элемента тым самым, дапаўняючы адзін аднаго.