روانشناسی شخصیت. تعاریف زیادی از مفهوم شخصیت و ساختار آن وجود دارد. اما اگر برخی از آنها را خلاصه کنیم، معلوم می‌شود که شخصیت ترکیبی از ویژگی‌های فردی و ویژگی‌های اجتماعی و نیز روابط و اعمالی است که در جامعه در فرآیند تربیت فرد ایجاد می‌شود. ساختار شخصیت به عنوان اجزای تشکیل دهنده آن شامل خلق و خو، شخصیت، نیازها، انگیزه ها، علایق، اهداف، توانایی ها، جهان بینی، سطح ادعاها، عزت نفس است. عزت نفس را می توان به عنوان مؤلفه اصلی مشخص کرد، زیرا نگرش فرد را نسبت به خود و توانایی ها، توانایی های خود، یعنی ویژگی های درونی و بیرونی، تعیین می کند و نگرش نسبت به افراد دیگر را تعیین می کند.
خلق و خو و شخصیت خود فرد و فعالیت او و لحن زندگی او را تعیین می کند. و انگیزه ها، نیازها، اهداف و علایق، بردار حرکت هستند. بنابراین، معلوم می شود که اجزای ساختار شخصیت را می توان به دو دسته روانشناختی درونی و اجتماعی بیرونی تقسیم کرد. و این جنبه اجتماعی است که نقش غالب را ایفا می کند، بنابراین ما نمی توانیم خارج از جامعه زندگی کنیم. شخصیت به عنوان موضوعی برای تحقیق بسیار پیچیده و چندوجهی است. شخصیت فردی است، توضیح دادن آن دشوار است. تاکنون هیچ نظریه ای درباره شخصیت وجود ندارد که بتواند به همه سؤالات پاسخ دهد یا شخصیت را به عنوان یک کل در نظر بگیرد. هر نظریه شخصیت را از منشور یک عنصر محدود در نظر می گیرد و در نتیجه یکدیگر را تکمیل می کند.