Neurotyzm (z greckiego neuron - żyła, nerw) jest zmienną osobowości w hierarchicznym modelu osobowości H. Eysencka. Według Eysencka, przy reaktywnym i niestabilnym autonomicznym układzie nerwowym, którego cechy wynikają z układu limbicznego i podwzgórza, wzrasta podatność emocjonalna i drażliwość. Na poziomie behawioralnym objawia się to wzrostem liczby dolegliwości somatycznych (ból głowy, zaburzenia snu, skłonność do wahań nastroju, niepokój wewnętrzny, zmartwienia i lęki). Jednocześnie rozwija się niestabilność emocjonalna, lęk i niska samoocena. Taka osoba jest wewnętrznie niespokojna, niespokojna, skłonna do gorączki.
Pojęcie „stabilności emocjonalnej”, w zależności od autorów, obejmuje różne zjawiska emocjonalne, na co wskazują m.in. LM Abolin (1987), M. I. Dyachenko i V. A. Ponomarenko (1990) i inni Tak więc niektórzy autorzy uważają stabilność emocjonalną za „stabilność emocji”, a nie za funkcjonalną odporność osoby na stany emocjonalne. Jednocześnie „stabilność emocji” rozumiana jest jako stabilność emocjonalna, a stabilność stanów emocjonalnych i brak tendencji do częstych zmian emocji. Tak więc w jednej koncepcji łączy się różne zjawiska, które nie pokrywają się w swej treści z pojęciem „stabilności emocjonalnej”.
L. P. Badanina (1996), rozumiejąc niestabilność emocjonalną jako integracyjną właściwość osobistą, odzwierciedlającą predyspozycje osoby do zaburzeń równowagi emocjonalnej, wśród wskaźników tej właściwości znalazł się zwiększony niepokój, frustracja, lęki, neurotyzm.
Test stabilności emocjonalnej (neurotyzm) pomoże ci określić, jak stabilny emocjonalnie jesteś
Test psychologiczny «Odporność emocjonalna» z sekcji «Psychologia emocji» zawiera 33 pytanie